Τρεις συμβουλές

Μία ιστορία των δερβίσηδων


Μια φορά κάποιος άνθρωπος έπιασε ένα πουλί.

"Δε σου χρησιμεύω σε τίποτε αιχμάλωτο", του λέει εκείνο. "Άσε με ελεύθερο και θα σου δώσω τρεις συμβουλές".

Το πουλί υποσχέθηκε την πρώτη συμβουλή ενόσω το κρατούσε ακόμα στο χέρι του ο άνθρωπος, τη δεύτερη μόλις πέταγε σ' ένα κλαδί, την τρίτη αφού έφτανε στην κορυφή ενός βουνού.

Ο άνθρωπος συμφώνησε και ζήτησε την πρώτη συμβουλή.

Το πουλί είπε: "Αν χάσεις κάτι, ακόμα κι αν το θεωρείς πολύτιμο όσο την ίδια τη ζωή, μην το μετανιώσεις".

Ο άνθρωπος άφησε το πουλί να πετάξει κι εκείνο πήδηξε σ' ένα κλαδί. Συνέχισε τώρα με τη δεύτερη συμβουλή:

"Μην πιστεύεις τίποτα που είναι αντίθετο με τη λογική, χωρίς αποδείξεις".

Ύστερα το πουλί πέταξε στην κορυφή ενός βουνού.
Από εκεί φώναξε:

"Δύστυχε άνθρωπε! Μέσα στην κοιλιά μου βρίσκονται δύο τεράστια πετράδια κι αν με είχες σκοτώσει, θα ήταν τώρα δικά σου!"

Ο άνθρωπος μόλο που στεναχωρήθηκε πολύ στην ιδέα του τι είχε χάσει, ρώτησε:

"Πες μου τουλάχιστον την τρίτη συμβουλή".

Το πουλί απάντησε:

"Ανόητος που είσαι να ζητάς κι άλλες συμβουλές τη στιγμή που δεν έδωσες σημασία στις δύο πρώτες! Σου είπα να μη στενοχωριέσαι για κάτι που χάθηκε και να μην πιστεύεις κάτι αντίθετο με τη λογική. Εσύ κάνεις και τα δύο τώρα. Πιστεύεις κάτι γελοίο και λυπάσαι γιατί έχασες κάτι! Δεν είμαι τόσο μεγάλο ώστε να χωράνε στην κοιλιά μου δύο τεράστια πετράδια. Είσαι ανόητος. Μείνε λοιπόν στα συνηθισμένα όρια που περιορίζεται ο άνθρωπος".

Το βρήκα στο βιβλίο:
"Ιστορίες των Δερβίσηδων", εκδ. Καστανιώτη, 1985.